مخالفت با اخراج همه افغانستانیهای ساکن در ایران
بحث پیرامون حضور اتباع افغانستانی در ایران همواره یکی از موضوعات داغ و چالشبرانگیز بوده است. در حالی که برخی بر اخراج کامل آنها تأکید دارند، بسیاری دیگر با این دیدگاه مخالفند و دلایل متعددی برای حمایت از حضور قانونی افغانها در ایران ارائه میدهند. در این یادداشت، به برخی از مهمترین دلایل مخالفت با اخراج همه افغانستانیهای ساکن در اشاره می شود.
- حمایت در زمان جنگ تحمیلی: در زمان جنگ تحمیلی که میان ایران و رژیم بعث عراق شکل گرفته بود، تنها ملتهایی که در کنار ما ایستادند، افغانستانیها و کوردهای ساکن در عراق بودند. ما زمانی که نیاز به یاری داشتیم، آنها در کنار ما ایستادند. حال آیا ما نباید شجاعت و دلاوری آنها را جبران کنیم؟
- شغلهای سخت و خطرناک: تعداد بالایی از افغانستانیهای ساکن در ایران به دلیل آنکه بتوانند نیازهای خود را تأمین کنند، به شغلهای سخت و خطرناک با امکانات ایمنی ناچیز و حقوق کمتر نظیر ساختمانسازی روی میآورند. آیا به نظر شما به جای اخراج اتباع افغانستانی، نباید حقوق عادلانه و امکانات ایمنی برای آنها در نظر گرفته شود؟
- بخش کشاورزی و دامداری: بخش کشاورزی و دامداری بسیاری از روستاها در دستان افغانستانیهای ساکن ایران است. اگر آنها از ایران خارج شوند، ضربه بزرگی به این بخش اقتصادی وارد خواهد شد و ممکن است به ورشکستگی نزدیک شود.
- بازدهی کاری بالا: بسیاری مشاهده کردهاند که افغانستانیها با دستمزد کمتر یا تخفیفهای بیشتر، بیشترین بازدهی کاری را برای کارفرماها فراهم کردهاند. بنابراین دور از ذهن نیست که بسیاری از کارفرمایان از اخراج این افراد ناراضی باشند.
- اشتراکات فرهنگی و تاریخی: هموطنان عزیز ایرانی باید توجه داشته باشند که زبان، تاریخ و فرهنگ ما و افغانستان یکی است. همچنین در روزگاری نه چندان دور، افغانستان و ایران یک کشور بودند. مرزی که امروز میان ما و افغانستان کشیده شده، حاصل برنامهریزیهای دولتهای استعماری مانند انگلستان است. سوال اینجاست که چرا باید به این مرزها تعهد داشته باشیم؟ وَ چرا نباید تلاش کنیم که ایران و افغانستان را مجدد تبدیل به یک کشور کنیم؟
در نهایت، باید توجه داشت که افغانستانیهای ساکن ایران نقش مهمی در اقتصاد و جامعه ایران ایفا میکنند و اخراج همه آنها میتواند تأثیرات منفی زیادی را تحمیل نماید. به جای اخراج، باید به دنبال راهحلهای عادلانه و انسانی برای بهبود شرایط زندگی و کاری آنها باشیم.
ابوالقاسم کریمی
ورامین
4 – دی – 1403